(Archieffoto)
Gisteren geen Pestvogels in 's-Gravenzande. Vandaag ook niet in Naaldwijk. Dan maar een kiekje uit 2009. Misschien wordt het morgen beter.
Ik hoorde ook wat zij hoorden. Het vloog laag over, maar ik zag niet wat het was, want het gebeurde achter mijn rug om. Zij zagen het wél en werden er heet noch koud van. Geen alarm dus.
Dit voorvalletje deed zich vanochtend voor bij de Buitenwatering op Katwijk. Daar zit al een paar dagen een tweetal Sneeuwgorzen, een mannetje [foto 1.] en een jong [foto 2.] volgens de kenners. Prima fotomodellen, want ze laten zich door niets of niemand van de wijs brengen. Soms kwam er een zo dichtbij dat die méér dan beeldvullend was. Ook weer wat overdreven! Ik heb er een geheugenkaartje op vol geschoten.
Daarna trof ik in de Ganzenhoek nog een zwerm piepende mezen en (Vuur)goudhaantjes. Een van de Zwarte Mezen kwam aardig op de kiek. Hij zit daarop te knabbelen aan een - veel te vroege - uitloper. Kijk hier maar.
Lekker bezig!
Gisteren vroeg Harald mij of ik al Sneeuwgorzen had gezien op Scheveningen. Nou, nee dus. En wat dacht je wat? Vandaag zag ik ze wél! Niet op Scheveningen welliswaar, maar toch redelijk in de buurt. Op de Zandmotor. Ze waren met z'n tweeën en lieten mij betrekkelijk dichtbij komen. Dit was - al zeg ik het zelf - wel een leuk prentje. Hij ziet ze kennelijk vliegen.
Daarvoor had ik een volwassen mannetje Zwarte Zee-eend gespot aan de buitenkant van het Noordelijk Havenhoofd. Hij hield wat afstand tussen ons, dus dat werd alleen een bewijsplaatje voor waarneming.nl.
Ik vond het overigens geen goed teken dat hij zich constant zat te poetsen. Ik vrees dat het een olieslachtoffertje is. 'Even in de gaten houden', zou mijn vader zeggen.
Op de Zandmotor zat trouwens ook nog steeds de IJseend, maar ook die komt niet verder dan waarneming.
Dus Harald, om nog even terug te komen op je vraag: je moet niet naar Scheveningen, maar naar de Zandmotor om je Sneeuwgors te scoren. Succes!
Deze Steppeklapekster-foto is de Foto van de maand oktober geworden. Niet alleen omdat de vogel mega-zeldzaam is, maar ook omdat ik hem wist te treffen in een voor hem zo karakteristieke houding.
Op de tweede plek het Kijkduinse pluizenbolle-vogeltje, het Goudhaantje.
De jonge IJseend op de Zandmotor paste prima bij het weer, 'ijskoud'. Veel dichterbij dan dit wilde hij alleen niet komen. Dat kwam hoofdzakelijk door een andere vogelaar die mijn benaderingstechniek niet helemaal begreep. Telkens als het beestje onderdook liep ik snel zijn richting op, om stokstijf klaar te staan als hij weer bovenkwam. Mijn concullega liep achter mij aan met een luid rinkelend statief, compleet met opwaaiende draagriemen, en stopte pas als het eendje al lang en breed weer boven was. Dat keek dan verstoord om en dook vervolgens verder weg in plaats van dichterbij. Van die dingen...ja... Nóg aardig weten te platen toch? Er staat trouwens nog een tweede foto op waarneming.nl.
Op het Norfolkterrein zaten vanmiddag minstens twee Zwarte Roodstaarten, maar ik was te laat qua licht. Volgende keer wat vroeger opstaan!