Piet vraagt al dagen aan iedereen waar hij moet zijn om Sneeuwgorzen te fotograferen. Ik verwees hem gisteren naar de dijk aan de Zeekant, maar hij geloofde mij nauwelijks. Hij zou wel zien; het was hem bovendien te winderig.

Zelf toch ook een beetje nieuwsgierig geworden liep ik vanmorgen die kant op en jawel, ik trof ik er inderdaad een stuk of vier. Twee op de dijk en twee langsvliegend. Toch maar even retour station voor de camera. Ik kiekte ze redelijk netjes, al zeg ik het zelf.

Op de terugweg zag ik op de Vissershavenweg Arno. Kennelijk ook op zoek. Die wees ik de stek. Daarvandaan belde hij mij even later dat Piet kon komen; ze zaten er gelukkig nog steeds. Toen ben ik Piet maar even van het Zuidelijk Havenhoofd gaan plukken, want hij zou het mij nooit hebben vergeven... En even later maakte ik te zamen met hem nog wat prentjes.

Piet dus eindelijk zijn pietjes. Geen zwarte, maar Sneeuw... Hij blij!