Na weken zoeken had Piet woensdag eindelijk - op aanwijzing van Ruud - zijn Goudvinken te pakken. Hij zette ze zo fraai op de plaat dat ik er ook wel trek in kreeg. Hij duidde mij de stek en vanochtend trof ik ze daar zowaar. Twee vrouwtjes en twee mannetjes. De kiekjes werden bijna net zo mooi als die van Piet, maar ja, je hebt altijd Piet boven Piet.
Na mijn lunch, o.a. bestaande uit een broodje bedorven garnalenkroket (bedankt), trof ik op het strand - behalve die Piet - ook wederom de Kleine Burgemeester. We moesten wel op een grote afstand van hem blijven van de lintjesbaas, maar hij is nog net herkenbaar, toch?
Weer een lekker dagje alles bijelkaar.