Het is eigenlijk allemaal te danken aan de schilders. Die begonnen vanmorgen al om kwart over zeven - gggrrr… - met het afbikken van het hekwerk van de galerijen. Dat was dus weinig uitslapen.
Ik besloot - na mijn, voor mijn doen, vroege douche - om, ondanks het matige weer en de nog matiger voorspellingen, tóch maar naar de Kaag te gaan. Ging het regenen, kon ik altijd nog binnen gaan sturen. Veiliger - qua regen - dan fietsen of Clingendaelen, bedacht ik zo.
Ik ging dan ook maar gelijk voor de Havik en de Koekoek. Nou die laatste lukte perfect. Ik was nog niet op de haven, of ik hoorde hem al, de slijmbal. Maar eerst even kijken of de Ransuil er nog zat en of de Torenvalken stand hadden gehouden.
De Ransuil zat er frank en vrij, de hele dag lang. Dat werden mooie prentjes, zowel aan het begin, als aan het einde van mijn vaardag. Voor de Torenvalken was het duidelijk te koud en te winderig. Die lieten zich niet zien, maar hebben wél het lange weekend - met de bijbehorende drukte op de haven - stand gehouden op hun nieuwe nesten volgens Robin.

Toen ik eenmaal op het water was en de Dieperpoel op draaide, zag ik op een paaltje een vogel zitten. Dat bleek dus de 'slijmbal' Koekoek. Hij was zo vriendelijk om bijna de hele Kooipolder met mij mee te vliegen. Telkens even op het dijkje naar iets eetbaars speuren, om vervolgens op een volgend paaltje te gaan zitten schranzen. Erg voorspelbaar en zéér fijn voor een varende fotograaf. Het werd een fraaie serie. Dank je de Koekoek dus!

En de Havik? Die kwam niet op de kiek. Er bewoog wél iets op zijn horst, maar niet herkenbaar.
Dan maar 'de Ransuil en de Koekoek' in plaats van 'de Havik en de Koekoek'. Ook goed, toch? Daarvoor wil ik best nog een keer 'vroeg' gewekt worden!