Toen ik vanmorgen de plas op kwam, hoorde ik al direct een Bruine Kiekendief. Ik zag hem niet, maar dat bleek te komen omdat hij heeeel hoog zat. Heel af en toe zag je - als hij een van zijn baltsduikelingen maakte - het wit van zijn ondervleugels wat opflikkeren. Zij vrouwtje hoorde hem ook en kwam omhoog. Haar kon ik hebben!
En qua hoogte tussen hen in kwam deze Havik voorbij. Te hoog voor het mooi en laag genoeg om hem als zodanig te herkennen.
En de laatste van mijn aangekondigde driemanschap, was deze Buizerd. Die was - net als de kieken - ook aan het baltsvliegen.
Duidelijk lente!