De jonge IJseend op de Zandmotor paste prima bij het weer, 'ijskoud'. Veel dichterbij dan dit wilde hij alleen niet komen. Dat kwam hoofdzakelijk door een andere vogelaar die mijn benaderingstechniek niet helemaal begreep. Telkens als het beestje onderdook liep ik snel zijn richting op, om stokstijf klaar te staan als hij weer bovenkwam. Mijn concullega liep achter mij aan met een luid rinkelend statief, compleet met opwaaiende draagriemen, en stopte pas als het eendje al lang en breed weer boven was. Dat keek dan verstoord om en dook vervolgens verder weg in plaats van dichterbij. Van die dingen...ja... Nóg aardig weten te platen toch? Er staat trouwens nog een tweede foto op waarneming.nl.

Op het Norfolkterrein zaten vanmiddag minstens twee Zwarte Roodstaarten, maar ik was te laat qua licht. Volgende keer wat vroeger opstaan!