Ik wilde graag nog een Pestvogel-vrouwtje scoren. Gisteren lukte dat niet in 's-Gravenzande, vandaag wél in Pijnacker. Volgens mijn vogelgids heeft het vrouwtje een smallere gele eindband op de staart, iets minder en kortere rode wasachtige aanhangsels aan de armpennen, iets minder wit en geel aan het einde van de handpentoppen en een aan de onderzijde iets minder scherp afgelijnde zwarte keelvlek.

Als je deze wat vreemde foto vergelijkt met die van afgelopen donderdag, zijn die verschillen goed te zien. In het Vogelalbum staat trouwens nog een vrouwtje, maar dan in zijaanzicht.

(Op het moment dat ik dit berichtje aan Don zit te tikken bedenk ik mij dat het ook wel een leuk tekstje is voor deze site. Vandaar.) Terwijl ik aan mijn toetsenbord zit, trekken er weer duizenden vogels vlak langs mijn ramen. Het geluid van hun vleugelslag doet echt aan de film Birds denken. De grootste zwermen zijn Spreeuwen. Leo Snellink zou zeggen: "Het spreeuwt behoorlijk!" Af en toe verzeilt daar een jonge meeuw tussen die dan even niet weet hoe hij het heeft. Erg leuk om te zien! De kleinere groepen bestaan volgens mij hoofdzakelijk uit formaat Goudhaantje en Vinkachtigen. Er trekken ook V-formaties vlak over zee. Ik heb nog niet kunnen ontdekken wat dat zijn. Kortom genieten dus!

Op 15 oktober werden de eerste Pestvogels van het seizoen op Vlieland waargenomen. Het bleek het begin van een heuse invasie te zijn. Elke dag kwamen er meer meldingen bij en van steeds meer plekken in Nederland. Vandaag bijvoorbeeld werden er om 12 uur vijftig in 's-Gravenzande gemeld op waarneming.nl. Toen ik aankwam waren dié in elk geval gevlogen. Zegge en schrijve één Pestvogel-mannetje was er nog achtergebleven om te poseren voor de schare fotografen en buurtbewoners. Gelukkig maar, anders waren we mooi voor joker gekomen. Hier een van de kiekjes die ik ervan wist te schieten. In mijn Vogelalbum staan er nog drie. Zo het zich nu laat aanzien krijgen we dit jaar nog kansen genoeg om nóg beter prentjes te schieten. Wordt dus hopelijk vervolgd.

En de gastvrijheidsprijs gaat vandaag naar nummer 35! Zij bood ons spontaan vogel-asiel aan op haar zolder om hoog en droog de elf Pestvogels te fotograferen die in de boom van haar buren waren neergestreken. Eerste rang dus en als ik nog even geduld had gehad, nog met koffie ook! Duizend maal dank dus!

De eerste melding uit Leiden op Waarneming.nl kwam gisteren. In de wijk tegenover de Groenoordhallen in Leiden waren ze ontdekt. Elf Pestvogels. En ze zaten er vandaag dus gelukkig nog. Af en toe even de hoogste boom in aan de andere kant van de straat, maar telkens weer terugkerend naar de bewuste tuin. Daar stond, naast hun uitkijk-eik, ook een lijsterbes. Hun eettafel als het ware. Het woei helaas de takken uit de bomen en het regende af en toe stevig. Daardoor zijn de foto's geen prijswinnaars geworden. Maar ze staan er meer dan alleen herkenbaar op en daar worden wij héél blij van! (Klik voor een groepsfoto ook even door naar het Vogelalbum.) En het zal in Groenoord Zuid nog lang onrustig blijven. Doch ze zijn er klaar voor daar, compleet met koffie dus!

Ik had net aan Hennie, Ton en Simon zitten vertellen dat ik eergisteren een jonge Koekoek had gezien bij de ingang van het Prielenbos, toen Simon hem signaleerde. Hij vloog voor de hut langs naar een wilg op de rechteroever. Het bewijs was daarmee geleverd. Even later vloog hij terug tot redelijk dicht bij de hut. Simon wist hem daar te kieken, maar ik was even verderop aan het zoeken en miste hem zodoende. Later kreeg ik hem daar echter toch ook in het vizier. Een goede, een redelijke en een slechte foto haalden het Vogelalbum. Die laatste omdat ook daar een Kleine Karekiet lijkt te acteren als waard. Als curiositeit dus. En, oh ja, de Dodaars wilde er ook nog een keer in, in dat Vogelalbum dus. Vooruit dan maar; hij zijn zin.

Een doordringende bedelroep gaf aan dat ik warm was. Ik moest hem bijna kunnen aanraken, maar zag nog niks. Totdat de veroorzaker ervan ineens naast mij opvloog om vlak voor mijn snufferd in een wilg verder luidruchtig te gaan zitten wezen. Een Koekoeksjong! En hij kreeg waar hij om vroeg. Een van beide pleegouders - volgens mij een Kleine Karekiet - kwam hem regelmatig van insecten voorzien. Voor mij een absoluut uniek schouwspel, zo'n calimero-act. In het vogelalbum staan de andere foto's. Twee met de eerdergenoemde waardvogel en één waar hij zijn locatie zit door te piepen. Een andere bewerking van een van die foto's staat trouwens ook op waarneming.nl.

Zo tussen de onweersbuien door al met al een best aardig geslaagde missie daar in de Rietputten. Daar word ik graag nog eens nat voor.