De Grote Burgemeester, een Kuifaalscholver en een Alk. Dat is de score van een ochtendje kou lijden.
De eerste stond - toen ik aankwam - keurig op mij te wachten op het strandje voor het Semafoor. (Zijn foto staat trouwens onder Recente foto's.) Hij bleef ook netjes zitten terwijl ik tussendoor nog even dit bewijsplaatje ging maken van een - iets te ver weg zwemmende -foeragerende juveniele Kuifaalscholver. Die twee had ik dus voordat het echt vies weer werd en ik besloot de handdoek in de ring te gooien.
De Kleine Burgemeester was niet meer te ontdekken trouwens.
Op mijn terugrit wilde ik ook nog even checken of het beest dat Don en ik eergisteren in De Pijp hadden zien duiken nou echt een - zoals ik toen vermoedde, maar niet kon bewijzen - Alk was. En ja hoor, toen ik langs de bewuste plek reed zwom hij met forse slagen en de kop langdurig in het water voorbij richting Zwaaikom. Door de regen en mijn iets beslagen lens kon ik nog net wat bewijsplaatjes maken. Niet mooi zoals je ziet, maar ik had hem in elk geval; soort 205. Had ik bij de eerste ontmoeting dus toch gelijk!
Op het hoekje van De Pijp met de 2de Binnenhaven trof ik Rinse. Die had hem ook gezien en sterker nog: hij had hem prachtig gefilmd. Hij sprak van een 'zeldzame ontmoeting zo ver ín de haven'. De laatste (en enige?) keer was - behalve gisteren en eergisteren uiteraard - in 1999. (Bron: waarneming.nl.)
Mooi meegenomen toch! Wil ik best nog een keer voor nat worden.
Aanvankelijk stond het juveniele vrouwtje Grote Zee-eend op nummer één. Haar ontwapenende oogopslag gaf daarbij de doorslag. Ze werd echter op het laatste nippertje ingehaald door deze Ringmus. Qua licht een toppertje, al zeg ik het zelf. Dus is deze foto wat mij betreft de 'Foto van de maand november'. Mee eens?
Thuis leek het zo aardig. Een lekker zonnetje en vrijwel geen mistrestanten meer. Helaas, onderweg naar de Wilck bleek dat slechts plaatselijk. Daar was het nog dampig en dus geen foto's van de Slechtvalk, de Goudplevieren, de Kievieten en de Spechten. Wél eentje van een Grote Gele Kwikstaart, want toen was het zonnetje weer goed present. Alleen zat het beestje op het eilandje voor de Amaliahut en dus eigenlijk net iets te ver weg.
Op de terugweg nog even lang het Zuidelijk Havenhoofd. Naast Arno trof ik daar een Middelste Zaagbek, twee Zeekoeten, wat Oeverpiepers en verder rust, absolute rust.
Met Arno nog even naar de Ringmussen tussen de Duindorpse Huismussen wezen kijken. Wij troffen er minstens vier én een vrouwtje Keep in winterkleed. De jonge Slechtvalk bleek niet thuis.
Bovendien besloten wij, in samenspraak met een buurtbewoonster om de Haagse Vogelbescherming te vragen om bij Vestia te pleiten voor mussenkasten in de gerealiseerde en nog te realiseren nieuwbouwplannen 'Zeemeeuw 1 en 2'. Dat om de teloorgang van nestgelegenheid door de sloop van de hofjes op te vangen. Het mailtje is inmiddels uit. Benieuwd wat dat wordt.
Zowel de Zeekoet als de Sneeuwgors zijn dezer dagen al aan bod gekomen op mijn site. De Zeekoet mag in de herhaling omdat hij in zulke rare kleurtjes zwom dat het net niet echt leek. Te danken aan de weerschijn van de omliggende schepen.
De Sneeuwgors is nog even het vermelden waard, omdat ik dit keer een vrouwtje trof en tóch op het dijkvak waar ze net hebben gemaaid. Ik dacht dat dat einde oefening zou betekenen voor mijn Sneeuwgors-waarnemingen, maar niets is minder waar dus. Vandaar: tweemaal hetzelfde maar dan anders.
De Klapekster stond vandaag op het menu. Arno had mij getipt over een mogelijke locatie en die klopte. Op de heenweg zag ik nog niets, maar op de terugweg vanaf de Ganzenhoek zat hij op de aangewezen plek - tegen het licht in - in de top van een struik. Met de verrekijker kon ik vaststellen dat hij het écht was. Jippy, missie half geslaagd! Met de camera op een vol punt op overbelichten vlug wat ver-weg-bewijsplaatjes geschoten, toen hij plots op mij af vloog en aan de goede kant van het licht redelijk dichtbij ging zitten. En wat dacht je wat? Baden-Powel had het nog zo gezegd: 'Be Prepared'! Maar ik? Eerst geklikt en toen bedacht dat hij nog op overbelichten stond. Te laat! Gevlogen. Nog een paar keer redelijk in het licht geland, maar telkens te ver weg voor het mooi. Maar ik heb hem, soort 201. Hier het bewijs, met dank aan Arno. En ik weet nu waar ik het zoeken moet.
Zie ook mijn registratie op waarneming.nl.